And they do what they can (over Wilders)

And they do what they can

in de flatlands of Holland

(Melanie Safka : Poem)

Neem  nu even Wilders 

verbeten zwíjgend

als men hem eens confronteert

met wat hij aanricht

en dit land onteert.

In Den Haag gehoord

invloed  en het hoogste woord

zonder

verantwoordelijkheid

dan of straks

met zijn weerzinwekkend zegje

zo  ‘gedoogsteun’ gevend.

Het failliet laat hij niet zien

maar hij maakt het zelf

(nu of op termijn).

Over recht en plichten  (s)preekt hij

maar niet die van hem

monden snoerend

wrakend, wrákend, wraakend

als men hém wat vraagt.

Dat is immers recht:

als men te nadrukkelijk vraagt

wat hij het volk heeft gezegd

dan zwijgt die geestesarme stakker

politieke makker

van wat nu Regering heet.

Dit is dus de held

1.2 miljoen stemmers

hebben hem gemaakt.

Maar het blijft toch een gargouille

die zeer gedecideerd met al zijn nonsens

alles maar geen water braakt.

Vraag die man in Godsnaam niet

–   hij die álles op Holland zet –

waarom hij

(een Limbo immers) niet

en Islamieten wél

moeten worden uitgezet.