Peuk

Je ging

ging heen

(ons voor)

en onverwacht

en zo meteen.

We zeulden nog wat om

met wie je niet meer was,

maar was geweest

en gaven daaraan plechtigheden mee.

Er waren

(in de Grote of

Onze Lieve Vrouwe kerk,

Breda,

je hebt het ver geschopt,

de rector moest eens weten)

warme woorden, wierook zelfs.

En dat was mooi en goed

(dat is dus bij díe stand van zaken).

Je was: Wim, Willem, Peuk en WAPL

(elk netwerk had voor jou zijn eigen namen)

en iedereen  zei daar en in die kerk “Amen”

omdat het moest.

Je hebt geen huis,

geen E-mail meer en geen 06

en toch…

is er een laag waarin je zeker nog bestaat

en blíjft bestaan

en …

daarin

toch

dichtbij.