Tijd

Het zal nog een paar maanden duren

maar dan weet mijn huid echt niet meer

hoe jij was, hoe je voelde,

en jouw haar heus niet meer

hoe ik daar

met mijn handen in woelde.

(Huid verhoornt, schilfert

en de kapper doet de rest.)

Het zal wel een eeuwigheid duren

voor mijn netvlies jouw beeld

en mijn neus ook jouw geur

zal verliezen, zal hebben verloren.

Ja, dat zal wel een eeuwigheid duren.

Maar wat nog véél langer zal leven

is dat roze, doorbloede gevoel,

dat gesidder en beven

van die hartstocht op weg naar zijn doel,

van die hang naar elkaar

met daarbij, telkens weer,

dat gewoel door je haar.